Inne tego autora:
Po przeczytaniu „Miasta gniewu” dwa lata temu, byłem pod sporym wrażeniem zdolności pisarskich Ryana Gattisa. Dlatego też z niemałymi oczekiwaniami sięgałem po kolejną powieść tego autora pt. „Sejf”. Czy książka ta spełniła pokładane w niej nadzieje? Tak.
Dwoje ludzi, jeden sejf
Ricky Mendoza vel Duch jest byłym narkomanem, który obecnie zajmuje się obrabianiem sejfów. No, może niezupełnie. Duch pracuje na zlecenie organów ścigania. Jest najlepszy w swoim fachu. Gdy otrzymuje zlecenie od DEA, agenci mogą być pewni, że Mendoza rozpruje sejf. Tak jest i tym razem. Problem w tym, że w sejfie znajduje się nadspodziewanie dużo pieniędzy, a Duch chce zrealizować pewien plan. Za wszystkie cierpienia, których był przyczyną w czasach zażywania narkotyków, chce spłacić dług wobec świata, a zwłaszcza wobec swoich bliskich, przed którymi ukrywa wieloletni sekret.
Rudy Reyes vel Ślepak jest prawą ręką bossa narkotykowego. Od lat żyjąc w świecie brutalnych interesów, stara się przy tym chronić żonę i dziecko przed konsekwencjami swojego stylu życia. Wszystko bierze w łeb, gdy z sejfu, w którym zgromadzono fortunę, znikają wszystkie pieniądze. Ślepak podąża za śladem złodzieja, chcąc odzyskać forsę szefa i poznać przy tym motywy stojące za zuchwałą kradzieżą. Trafia na trop Ducha, ale i sam musi zacierać ślady swojego podwójnego życia. Rozpoczyna się emocjonujący pościg.
Brutalny świat gangsterskich porachunków
Trafiają do mnie książki Gattisa. Bezpośrednie, momentami brutalne, ale przez to zdają się być prawdziwe. Bo przecież opowiada w nich o porachunkach gangsterskich, a to mroczny świat. I właśnie taką rzeczywistość kreuje w swoich powieściach Ryan Gattis. Nie ma tu ugrzecznionych bohaterów, przyjacielskich stosunków, łagodnego języka. To nie taki świat.
W „Sejfie” autor zastosował narrację pierwszoosobową prowadzoną przez dwójkę głównych postaci powieści. Tworzy to atmosferę bliskości z bohaterami, dając wgląd w ich myśli i sposób postrzegania świata. Każdy z nich kieruje się innymi motywacjami, a na te same wydarzenia mają inne punkty widzenia. Tworzy to bardzo ciekawie wykreowaną całość, która momentalnie wciąga niemal od pierwszej strony. I choć akcja rozgrywa się w ciągu raptem kilku dni, to dzieje się naprawdę dużo.
W bardzo interesujący i rzeczywisty sposób przedstawiona została walka z nałogiem. Mendoza w swych wewnętrznych dialogach prezentuje bolesny obraz uzależnienia, które doprowadza na skraj rozpaczy i nędzy. W tle jego osobistych rozterek pojawia się także dawna miłość, która została tragicznie przerwana wskutek śmierci dziewczyny na raka. Te przeżycia sprawiają, że śledzenie rozważań Ducha momentami mocno porusza.
Podsumowanie: Czy to holik?
Przesuń w lewo, by sprawdzić 🙂
Niezupełnie. „Sejf” to dobra, mocna powieść w mrocznym klimacie gangsterskich porachunków. Napisana wyrazistym, dosadnym językiem, z ciekawie zarysowanymi głównymi bohaterami, którzy skrywają głęboko zakopane tajemnice. Ich drogi krzyżują się, gdy Ricky Mendoza okrada sejf należący do gangstera, którego prawą ręką jest Rudy Reyes. Zaczyna się pościg, podczas którego na jaw wychodzą sekrety, jakich zdradzenia nie planował żaden z bohaterów.
„Sejf” to druga dobra powieść Ryana Gattisa, choć mimo wszystko „Miasto gniewu” podobało mi się bardziej. W obu książkach akcja rozgrywa się w ciągu zaledwie kilku dni, a wydarzenia kręcą się w gangsterskim półświatku. Widać, że autor świetnie odnajduje się w tej tematyce.
Ocena czytoholika: 4 / 5
Masz inne zdanie na temat tej książki? Podziel się nim w komentarzu 🙂
