Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął to zabawna i pełna humoru powieść napisana przez Jonasa Jonassona. To opowieść o niezwykle barwnym życiu Allana Karlssona, Szweda, który nieco nieoczekiwanie zarówno dla siebie jak i otoczenia stał się obywatelem świata z życiorysem, którym mógłby obdarować co najmniej kilka osób.
Allan Karlsson w wyniku swojej postawy życiowej oraz serii niezwykłych zbiegów okoliczności jest świadkiem (a nieraz i przyczyną) wielu przełomowych wydarzeń z okresu XX wieku. Sam Allan urodził się w 1905 r. i nic nie zapowiadało, że będzie miał tak interesujący żywot. Tymczasem rzeczywistość lubi płatać niespodzianki, a główny bohater ze swoim optymizmem i życiowym motto brzmiącym:
Jest, jak jest i będzie, co będzie.
staje w obliczu niezwykłych zdarzeń, w czasie których może stać się bohaterem zmieniającym historię ludzkości lub wręcz przeciwnie – życiowym nieudacznikiem, który zaprzepaszcza napotykane szanse.
Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął to szwedzka wariacja na temat przygód znanego na całym świecie Forresta Gumpa, z powieści autorstwa Winstona Grooma. Od samego początku lektury chodzi po głowie myśl: chwileczkę, czy ja tego gdzieś nie czytałem? I choć wydarzenia w szwedzkiej powieści są odmienne i główny bohater też zdaje się różnić, to nie da się zaprzeczyć, że inspiracją dla Stulatka… była właśnie postać Forresta. Pomimo tego historia napisana przez Jonassona jest niezwykle zabawna (zwłaszcza rozmowa z prokuratorem – polecam 🙂 ) i pełna zaskakujących zwrotów akcji, które zrodzić się mogły jedynie w niezwykle bujnej wyobraźni.
Nasza ocena: Czy to holik?
Niezupełnie. To pełna humoru opowieść o niezwykłym człowieku, który był częścią wielu kluczowych wydarzeń XX wieku.Pisana jest w dość oryginalny sposób, jeśli chodzi o formę i dialogi. Niestety nie da się uciec od porównania do postaci Forresta Gumpa i to nieco obniża wartość Stulatka…, bo przez to pomysł na książkę nie wydaje się być już taki oryginalny. Drugim zarzutem może być delikatne relatywizowanie historii poprzez pokazywanie postaci takich jak Stalin (tańczący i śpiewający), Beria, Mao, Kim Ir Sen jako osoby groteskowe i momentami zabawne, co nie licuje z pamięcią o milionach ludzkich istnień, które ci osobnicy mają na swoim sumieniu.
Ocena czytoholika: 4 / 5
Masz inne zdanie na temat tej książki? Podziel się nim w komentarzu 🙂
