Kto nie doświadczył w trakcie pobytu w szpitalu nieco oschłego i bezosobowego traktowania? Ręka do góry. Cóż, nie widzę żadnych zgłoszeń 😉 A co w sytuacji, gdy to jeden z lekarzy niespodziewanie staje się pacjentem? Gdy z bezpiecznej pozycji obserwatora i pewnego siebie analizatora objawów zamienia się w bezbronną i…
W zeszłym roku w kinach pojawił się film, który wywołał spore zamieszanie. Była to „Chata” na podstawie powieści Williama Paula Younga o tym samym tytule. Wtenczas również książka przeżywała swój renesans, bo jej pierwsze polskie wydanie pochodzi z 2009 roku. „Chatę” czytałem kilka lat temu i wywarła na mnie bardzo…
Osobom czytającym książki na czytnikach ebooków nie trzeba szerzej przedstawiać Legimi. To usługa zapewniająca dostęp do ponad 25 tysięcy książek w ramach abonamentu. Gdyby chcieć przeczytać wszystkie książki znajdujące się w bazie, to konieczny byłby eliksir na długowieczność 🙂 Tak bogata oferta powinna zadowolić nawet najbardziej wymagających, bo każdy powinien…
Usiadłem późnym wieczorem z nastawieniem, by zacząć nową książkę i pomyślałem: tylko zerknę na kilka stron, by przekonać się jaka jest. Tych kilka stron wystarczyło, by przekonać się, że „Kiedyś byliśmy braćmi” to będzie TO. Ronald H. Balson napisał książkę, która od samego początku wciąga i nie pozwala się odłożyć…
Gillian Flynn dała się poznać szerszej publiczności po ekranizacji jej znakomitej powieści – „Zaginiona dziewczyna”. Po obejrzeniu filmu pod tym samym tytułem postanowiłem sięgnąć po jego książkowy pierwowzór i nie zawiodłem się. Mając w pamięci świetną rozrywkę zapewnioną mi przez Flynn sięgnąłem po jej debiutancką powieść – „Ostre przedmioty”. Tu…
Czy życie nieraz nie wydaje się być nieco za bardzo skomplikowane? Nieustanna gonitwa, która nigdy nie dobiega końca. Piętrzące się zmartwienia i troski, które atakują każdego dnia zabierając radość i wewnętrzny spokój. Czy jest sposób, by przerwać tę niejednokrotnie mocno wyczerpującą wędrówkę i wreszcie zacząć żyć lepiej? A może to,…
„Pułapka zza grobu” to już trzeci tom przygód detektywów Patricka Kenziego oraz Angeli Gennaro. Poprzednie dwa tomy cyklu napisanego przez Dennisa Lehane’a okazały się niezwykle interesujące i zapewniły mi świetną rozrywkę. Dlatego też bez obaw sięgnąłem po trzech miesiącach do kolejnej części tej serii, by dać się wciągnąć w kryminalne…
Czytając pewien artykuł o pisaniu, trafiłem na wzmiankę o książce Stephena Kinga pod wdzięcznym tytułem: „Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika”. Pomyślałem – ok, kto jak kto, ale King może mieć co nieco do powiedzenia o pisaniu. Więc, może by tak przeczytać i dowiedzieć się czegoś ciekawego, odkrywczego czy inspirującego? Niezła motywacja, nie? I tak zacząłem czytać kilka stron z myślą, że jeśli będzie to typowy poradnik, to szybko odpuszczę. Na szczęście nie był 🙂
„Zabić drozda” to jedna z najbardziej znanych książek światowej literatury. Znaleźć ją można niemal na każdej liście z gatunku „100 książek, które musisz przeczytać”. Harper Lee otrzymała za nią nagrodę Pulitzera. Napisano o tej powieści tysiące stron recenzji, opisów i wrażeń. Na jej podstawie zrealizowano film, który otrzymał trzy Oskary. Czy potrzebna jest dodatkowa rekomendacja? Zatem w końcu i ja sięgnąłem po tę pozycję, bo od lat leżała na półce z napisem: do przeczytania.
Och, jak ja czekałem na ten powrót. Choć w międzyczasie czytałem inne książki Cobena, także bardzo interesujące i ciekawe, to jednak nie wypełniły one poczucia głodu. Czekałem, by znów zanurzyć się w świat widziany oczyma Myrona Bolitara, głównego bohatera powieści „W domu”. Nie miałem nawet świadomości, że aż tak bardzo brakowało mi tego bohatera. Aż do chwili, gdy przeczytałem kilka pierwszych stron. Zdania, które powędrowały do mojej głowy dając ukojenie, jakie daje woda po ciężkim wysiłku. Tak, to jest to – pomyślałem. Znów jestem „W domu” 🙂
Don Vito Corleone Don Corleone znalazł swoje przeznaczenie. Według jego opinii po to się narodził, by zostać donem, szefem mafijnej rodziny, ojcem chrzestnym. To było melodią jego życia, to był cel, który miał osiągnąć. Wreszcie to było miejsce, które miał zająć jako człowiek w historii świata. Ale nie od…
Może gdybyśmy mieli w sobie więcej z dzieci, to wszystko wyglądałoby inaczej? Lepiej? Bo nawet w świecie pełnym okrucieństw wojny, bestialstwa i chorobliwego okrucieństwa, to właśnie dzieci pokazują, co to znaczy być człowiekiem. Być człowiekiem tam, gdzie człowieczeństwo ustąpiło miejsca bezduszności i totalnemu zdziczeniu. Bo wśród setek, tysięcy dorosłych, to właśnie dwójka 9-letnich chłopców zachowuje to, co świadczy o ludzkiej naturze: przyjaźń, sympatię i naiwną dobroć, której nie jest w stanie zgładzić nawet największe zło.
„Odporny” to moje pierwsze spotkanie z Michaelem Palmerem, amerykańskim pisarzem, specjalizującym się w thrillerach medycznych. Po przeczytaniu wielu pozytywnych opinii o tym autorze, pomyślałem, że warto sięgnąć po którąś z jego książek. Zwłaszcza, że jestem fanem twórczości innego specjalisty tego gatunku – Robina Cooka. Ze sporymi oczekiwaniami chwyciłem więc czytnik w jedną dłoń, a kubek gorącej kawy w drugą i zanurzyłem się w świat wykreowany przez Palmera.
